- هزل بستی (هََ زِ لِ بُ)
شاعری از مردم شهر بست. قطعۀ ذیل در ترجمان البلاغۀ رادویانی از او آمده است که درباره تولد و مرگ دختر اوست:
چو دختر بیامد من اندر هزیمت
گه آمل گزیدم، گه از شرم، ساری
برفت آخر آن مصلحت بر طریقی
که رست او ز طعنه من ازشرمساری.
رجوع به ترجمان البلاغۀ رادویانی چ احمد آتش ص 12 شود
چو دختر بیامد من اندر هزیمت
گه آمل گزیدم، گه از شرم، ساری
برفت آخر آن مصلحت بر طریقی
که رست او ز طعنه من ازشرمساری.
رجوع به ترجمان البلاغۀ رادویانی چ احمد آتش ص 12 شود